"Konan mín beitir mig ofbeldi....." ertu þá ekki bara aumingi?

Það var mikið að þessi hlið málsins komi fram. Karlar eiga nefnilega líka við ofbeldi að glíma...líkamlegt sem andlegt.

Það má nefna hluti eins og það að það telst réttmætt að kona slái mann...en ekki að maður slái konu.

Það telst eðlilegt að ungir drengir séu markvisst fóðraðir á því að þeir séu væntanlegir nauðgarar, barnaníðingar og ofbeldismenn.

Það telst eðlilegt að ungum drengjum sé gert að skoða sín gildi og áhugamál sem eitthvað samfélagslega skaðlegt og úrelt.

Það telst eðlilegt að einstæðir feður njóti ekki sömu réttinda og einstæðar mæður.

Það telst eðlilegt að fráskildar mæður geti stýrt samskiptum barna sinna við feðurna með hótunum, og tilfinningalegri- og félagslegri kúgun.

Það telst ekki með ef karlar eru beittir kynferðislegu ofbeldi af hálfu konu, og/eða kynferðislegu áreiti...enda bara hlegið að körlum sem kvarta undan slíku.

Það er löngu kominn tími á að hætta þessu kynjabundna kjaftæði.

Ofbeldi er ofbeldi, og fólk er fólk, konur myndu beita líkamlegum yfirburðum sínum á nákvæmlega sama hátt og karlar ef þær gætu, þessi sjálfumglaða og hrokafulla afstaða sumra kvenna til ofbeldis er heimskuleg og beinlínis dragbítur á vinnuna gegn ofbeldi.

Heimilisofbeldi gegn körlum óþekkt stærð

Athugasemdir

[Haraldur Davíðsson, 12.7.2009 kl. 13:29]

Þekki það sjálfur af eigin raun...varnar- og úrræðaleysi karla í þessari stöðu er ótækt.

[Hannes, 12.7.2009 kl. 14:02]

Ég þekki dæmi um mann sem var kúgaður af konu og hún bannar honum í dag að sjá barnið sitt og hann getur ekkert gert nema eyða miljónum króna í lögfræðing sem er ekki fræðilegur möguleiki að maður á venjulegum launum ráði við. Svo til að bæta gráu ofan á svart þá getur hann ekkert nema tala við femma tussur sem hata karla sem vinna í þessu kerfi. Það eru mun meiri réttindi brotin á körlum enda kalla ég konur andlegar pyningarvélar.

[Hólmdís Hjartardóttir, 12.7.2009 kl. 14:25]

Ég er nú ekki sannfærð um að drengir séu fóðraðir á því að þeir séu efni í nauðgara..................

En það er satt.....við búum alls ekkertn við jafnrétti

[Hannes, 12.7.2009 kl. 14:29]

Af hverju ætli konur hafi veiðileyfi til að kúga karlmenn og Það þyki í lagi en svo ef maður kúgar konu þá er það ofbeldi?

[Guðmundur Ásgeirsson, 12.7.2009 kl. 15:38]

Andlegt ofbeldi á sér margar hliðar, kúgun er ein þeirra og getur jafnvel líka tekið á sig kynferðislega birtingarmynd, t.d. þegar kona gerir markvisst í því að láta karlmann "ganga á eftir sér" eins og það er kallað. Ef karlmaðurinn er ekki duglegur að færa slíkri konu gjafir (bjóða í glas, gefa henni blóm, skartgripi o.s.frv.) þá er hann einskis virði í hennar augum. Í stað þess að vera metinn að verðleikum sínum sem einstaklingur þá þarf hann í raun að kaupa sér aðgang að konunni, sem er skv. skilgreiningu ekkert annað en vændi. Ég er samt alls ekki að halda því fram að konur yfir höfuð séu hórur þó sumir vilji kannski meina að svo sé, sem betur fer hugsa ekki allar konur þannig. Ég er fyrst og fremst að benda á að margar þeirra leggja mikð upp úr því í samskiptum sínum við hitt kynið að "halda yfirhöndinni" ef svo má segja, í stað þess að nálgast þau á grundvelli jafnræðis. Það sem virðist vera efst í huga slíkra kvenna er "hvað get ég fengið út úr þessu?" og þær velta síður fyrir sér hvernig það snýr við hinum aðilanum (karlmanninum). Svo eru auðvitað til karlmenn líka sem eru svona eða spila bara með og taka viljugir þátt í svona leikjum, þetta er auðvitað ekkert klippt og skorið og ég vona að enginn taki þessu þannig að ég sé að meina að konur séu allar slæmar. Þær eru það ekki allar, frekar en karlarnir.

Ég vil bæta við þetta smá dæmisögu: Þegar ég var yngri vissi ég um tilvik þar sem jafnaldri minn var um tíma í sambandi við sér yngri konu (nefni engin nöfn af virðingu við hlutaðeigandi), og á meðan sambandinu stóð var eitt af því sem hann færði henni að gjöf farsími. Sem er ekki í frásögur færandi nema hvað þetta var á þeim tíma sem slík tæki voru ný af nálinni og ekki til nein fyrirframgreidd símakort ("frelsi"), þannig að til þess að geta notað símann þurfti því að skrá sig fyrir númeri og var hann af tæknilegum ástæðum skráður sem rétthafi númersins en stúlkan sem handhafi. Svo æxlast málin þannig að stúlkan kynnist öðrum manni og hættir með hinum fyrri, en heldur engu að síður símanum og númerinu fyrir sig eins og gengur og gerist. Seinna fékk sá sem hafði gefið henni símann háan símareikning fyrir símnotkun stúlkunnar bæði fyrir og eftir að sambandi þeirra lauk, en þrátt fyrir að samkomulag hefði upphaflega verið að hún myndi greiða kostnaðinn þá neitaði hún nú að borga. Hún hafði engan áhuga lengur á viðkomandi einstaklingi og ekki heldur að greiða símareikninginn sem var á hans nafni, enda hefðu þau verið saman á þeim tíma og henni þótti að því er virtist sjálfsagt að hann tæki á sig reikninginn fyrir það. Þessi kunningi minn þurfti því ekki bara að sjá á eftir "kærustunni" í fangið á öðrum manni, heldur sat líka uppi með reikning í kjölfarið, og óbragð í munni þar sem honum fannst í reynd sem hann hefði þá aðeins verið að kaupa sér fylgdarkonu þegar allt kom til alls. Eins og áður sagði þá eru sem betur fer ekki allar konur sem hugsa svona, en samt sem áður virðist það vera ríkt í eðli margra þeirra að reyna eftir megni að fá það sem þær vilja út úr samskiptum sínum við karlmenn en láta þá svo bera alla ábyrgðina, þ.e.a.s. "borga brúsann" fyrir að hafa "fengið" að vera með þeim. Þetta er auðvitað ákveðið form kúgunar og á ekkert skylt við heilbrigð samskipti undir formerkjum jafnréttis.

[Hólmdís Hjartardóttir, 12.7.2009 kl. 22:26]

mér líður ekki vel eftir ofankomin komment

[Guðmundur Ásgeirsson, 13.7.2009 kl. 02:30]

Það er að vissu leyti gott Hólmdís, því það bendir til þess að þessi komment eigi ekki við um þig!

[Jakobína Ingunn Ólafsdóttir, 13.7.2009 kl. 03:48]

það er erfitt að segja til um það hvenær ofbeldi verður það sem kallað er kynbundið. Ég er enginn sérfræðingur í ofbeldi en held að meiri umræða um ofbeldi gegn konum skýrist af tvennu. 1. Þær verða oftar fyrir kynbundnu ofbeldi og þá líka grófara. 2. Karlar segja síður frá heimilis/kynbundnu ofbeldi en konur.

Ég þekki karlmann sem bjó við markvisst ofbeldi eiginkonu í mörg ár. Hún sveifst einskis við að halda KONTROL og hann var skíthræddur við hana. Þau skildu og hún fékk börnin. Ég var búin að þekkja þau í mörg ár án þess að verða vör við þetta. Það var ekki fyrr en eftir að þau skildu að hann sagði frá þessu.

Það er einfaldlega svo að ofbeldi finnst meðal beggja kynja og eins kæruleysi fyrir líðan annarra.

Ég heyrði fyrst orðið andlegt ofbeldi og las um skilgreiningu hugtaksins fyrir 25 árum síðan. Þetta hugtak var lítið í umræðunni og þegar fólk getur ekki skilgreint ástand á það erfiðara með að verjast því.

Ég gæti sem best trúað að fjöldi karlmanna búið við ofbeldi án þess að gera sér grein fyrir því einfaldlega vegna þess að það er ekki talað um að konur beiti karlmenn ofbeldi.

[Haraldur Davíðsson, 13.7.2009 kl. 12:03]

Þakka kommentin...mismunandi sjónarmið er það sem skapar umræðuna.

Staða karla gagnvart því batteríi sem snýr að þessum málum, er afar slæm, forsjárbarátta karla er t.d. nánast vonlaus, og helgast það helst af því að búið er að spyrða ákveðin hugtök við hluta fólks...hugtök eins og "gerendur" og " þolendur " og "    áreiti " .Fyrir ekki löngu flagga kona hér á moggabloggi þeirri skoðun sinni að feður ættu ekki að hafa sama tilkall til umgengni við börn sín, og þetta sjónarmið er einnig að finna meðal þeirra sem þó kenna sig við jafnréttisbaráttu.

Mér varð hálfóglatt við að lesa þann pistil. Hvað með rétt barnanna til að umgangast báða foreldra sína á jafnræðisforsendum?

Lögin hinsvegar gera ráð fyrir því að hægt er að skikka feður til umgengni, vilji þeir ekki standa í því...sem er auðvitað gott...en hví er ekki lögð jafn mikil áhersla á rétt þeirra til umgengni?

Hví eiga réttindi barnanna að hverfa á þeim forsendum að verið sé að gæta að réttindum móður?

Þetta er heimskuleg og skaðleg hugsun.

[Marta Gunnarsdóttir, 13.7.2009 kl. 12:40]

Ég er sammála mörgu sem hefur komið hér fram. Það er t.d. hörmulegt að konur skuli tala illa um feður barnanna sinna í þeirra eyru.

Ég hef séð mörg dæmi um að drengir sem hafa þurft að hlusta á að pabbi þeirra sé ræfill, hafa þá fyrirmynd sem lýst er fyrir þeim og þeim finnst tilgangslaust að reyna að vera öðruvísi. Þeir fara í dópið eða annað rugl því þeim finnst þeir vonlausir sjálfir og virðast halda að þeir séu líka ræflar.

Þetta þyrfti að rannsaka.

[Haraldur Davíðsson, 13.7.2009 kl. 13:06]

Þakka þér Marta...vissuleg þyrfti að bæta úr þessum málum, en einstefnukennd (og jafnvel áráttukennd) umræða, eins átt hefur sér fastan stað hér, er ekki bara óráðleg...heldur einnig hættuleg.

[Hannes, 13.7.2009 kl. 18:07]

Ef faðir er skikkaður til umgengis gegn sínum vilja hatar hann þá bara ekki barnið enn meira og lætur það bitna á því? Það er verra að faðirinn sé þvingaður til að hitta barnið sitt ef hann kemur illa fram við það og það skynjar hvað papanum finnst en að segja því að hann vilji ekkert með það hafa.

Þegar kona bannar pabbanum að hitta barnið þá er hún að brjóta barnið niður og brjóta á rétti þess ásamt rétti föðursins og það er ofbeldi alveg eins og nauðgun eða barsmíðar sem getur haft alvarlegar afleiðingar seinna meir en konur tapa engu á þessu græða bara.

Kerfið er búið til til þess að standa vörð um rðéttindi kvenna og brjóta á rétti karla og þess vegna tel ég að menn hafi rétt á að berja konur sínar til þess að jafnrétti sé gætt.

[Hólmdís Hjartardóttir, 13.7.2009 kl. 22:16]

Hannes hvernig græða konur á þessu?   4. hver koma er beytt ofbeldi af hálfu maka.  Og ég hef egar efasemdir um það að konur eru oft gerendur í ofbeldismálum.

Kona sem sviftir föður þeim réttindum að hitta börnin sín er jafnframt að  ganga á

sjálfsagðan rétt barnanna sinna að umgangast bæði foreldri.

Mannskepan  er því miður ekki betur gerð en þeta.

[Hannes, 13.7.2009 kl. 22:18]

Auga fyrir auga tönn fyrir tönn. Eitt misrétti í staðinn fyrir annað.

[Hólmdís Hjartardóttir, 14.7.2009 kl. 08:04]

beitt.............................engar.................................þetta   þoli ekki þessar villur:)

[Haraldur Davíðsson, 14.7.2009 kl. 09:47]

Hehehehe....það er margt mannanna bölið...

[Offari, 16.7.2009 kl. 11:58]

Ég þori ekki að tjá mig um svona viðkvæmt mál þegar konan sér til.

[Haraldur Davíðsson, 20.7.2009 kl. 14:25]

Hahahaha....við stofnum bara stuðningshóp...

[Hannes, 20.7.2009 kl. 23:04]

Ég held að það veiti ekki af að stofna félagshóp karla sem hata konur eða félag sannra Íslenskra karlrembusvína þar sem það er til félag kvenna sem hatar karla og það gengur undir nafninu femínistar.

[Haraldur Davíðsson, 21.7.2009 kl. 07:20]

Hið Íslenzka Pungvinafjelag var stofnað fyrir nokkrum árum...

[Hannes, 21.7.2009 kl. 23:16]

Áhugavert. Ég hef aldrei heyrt á þá minnst áður þrátt fyrir að ekki veiti af því þegar það er tekið mið af þessum helvítis femma tussum um allt.

[Haraldur Davíðsson, 22.7.2009 kl. 08:47]

Femi-fasisminn er óþolandi, femifasistar eru einfaldlega haldnir þráhyggju.

[Hannes, 26.7.2009 kl. 02:37]

Hehehe kannast við það. Gersamlega óþolandi kellingatruntur.

[Gunnar Páll Gunnarsson, 26.7.2009 kl. 11:06]

Þarfleg umræða. Megas kom einusinni með nýyrði um femifasista. Hann kallaði þær LEGREMBUROTTUR