HVAR EIGA VONDIR AÐ VERA?

Úrræðleysi í málefnum geðsjúkra glæpamanna og geðsjúkra er skelfileg staðreynd í okkar litla samfélagi. Fársjúkt fólk ráfar um götur borgarinnar og enginn virðist hafa neina lausn. Sama má segja um geðsjúka afbrotamenn, engin úrræði. Mig langar að rekja eitt dæmi hér en án allra persónulegra uppl.  Í fjölbýli hér í borg býr kona með syni sínum. Hann er mikið veikur og dómgreindarlítill. Hann ólst upp við ofbeldi og neyslu, reyndi sjálfsmorð á barnaldri, og skaðaðist á heila við það. Síðan hefur hann verið ofbeldishneigður og óútreiknanlegur í hegðun. Að auki er hann í harðri neyslu og tapar sér gjörsamlega við neysluna. Hvað eftir annað hefur lögregla þurft að skakka leikinn en má ekki loka hann inni. Hvað eftir annað hefur hann verið fluttur á geðdeild af lögreglu en er alltaf kominn út næsta dag.Drengurinn, sem er um tvítugt í dag, er sjálfum sér og öðrum stórhættulegur. Hann gengur berseksgang í stigaganginum og gengur í skrokk á móður sinni sem hefur, þótt undarlegt sé ekki viljað svipta hann sjálfræði. Á meðan er heil blokk í gíslingu, og  samfélagið virðist ráðþrota. Á endanum gerist eitthvað sem enginn vill taka ábyrgð á. Mig langar að vita hversvegna ekkert er gert fyrir þetta fólk. Er okkur alveg sama? Eða nennum við því ekki? Ég veit ekki en ég veit að við svona aðstæður blómstra fordómar og velmeinandi fólk fer að neyðast til að taka á málunum sjálft. Og illa meinandi líka. Ég kalla eftir auknu samstarfi lögreglu, lækna og viðeigandi ráðuneyta. Einhversstaðar er einhver án nokkurra tengsla við raunveruleikann og stendur í vegi fyri framförum í þessum málum. FRIÐUR.                                                                                                       

Athugasemdir

[Georg P Sveinbjörnsson, 13.5.2008 kl. 12:22]

Úrræðaleysið er skelilegt og maður þekkir áþekkar sögur því miður.

[Haraldur Davíðsson, 13.5.2008 kl. 13:26]

  Ekki bara úrræðaleysi. Þetta er ábyrgðarleysi.

[Kristján P. Gudmundsson, 16.5.2008 kl. 15:54]

Því í ósköpunum er ekki reynt að gefa téðum einstaklingi lyf. Það er ekki ónýtt að gefa erfiðum sjúklingum lyf, sem kýla almennilega á heilkennin, jafnvel þó að þeir á Morgunblaðinu fái  flogakast við fréttir af lyfjanotkun einhvers staðar á jörðinni. Herrarnir á ritstjón Morgunblaðsins prédika af ofstæki móti hvers konar notkun lyfja og sér í lagi gegn geðlyfjum og það í nafni sparnaðar ?! Hefur slíkt dæmi verið nokkurn tíma verið reiknað út af hlutlausum aðilja ? Nei, ekki svo ég viti. Það hefur verið meginregla hjá ritstjórn Morgunblaðsins að kalla til fagfólk, eins og lækna, hjúkrunarfræðinga, sáfræðinga, iðjuþjálfa, nuddara og spyrja þetta lið spurninga, sem það ræður ekki við. Ritstjórn Morgunblaðsins hefur ekki frumlega hugsun, nær þeir ætla að slá sér upp og hefa ábyrga umræðu um lyfjamál. Þá örsjaldan sem rætt hefur verið um lyfjamál við lyfjafræðinga, þá hefur nær eingöngu verið rætt við safngripi í ráðuneytinu.  Starfs- bræður og systur, sem vinna hin almennu störf og þekkja af eigin raun þau vandamál, sem lyfjadreifingin glímir við, eftir að eigendur auðmagnsins á Íslandi fengu tækifæri (nýju Lyfjalögin 1996) til að láta ljós sitt skína og átti að lækka lyfjakostnað  niður í Zeró ! Sú saga er dapurleg saga, svo  full af spillingu og ættartengslum, að meira að segja,  Davíð Oddsson fékk engu ráðið. Sú saga er í undirbúningi og kemur út fyrir jólin.

Með kveðju frá Siglufirði, KPG

[Haraldur Davíðsson, 17.5.2008 kl. 10:29]

Sæll  Kristján. Í þessu tiltekna dæmi er drengurinn ekki fær um að stýra lyfjunum sínum. Hann er, eins og áður kom fram í mikilli neyslu og er illa skaddaður á heila. Það sem er svona erfitt er að við tökum sjálfræðið of alvarlega. Einstaklingur eldri en 15 ára verður sjálfur að skrifa undir sjálfræðissviptingu. Hann telst ekki sakhæfur en samt of veikur fyrir fangelsi, en ekki nógu veikur fyrir vistun á geðdeild. Hrikaleg staða fyrir alla. Þetta dæmi er aðeins eitt af sorglega mörgum, um algjört getuleysi þessarar þjóðar í að hugsa um "börnin" sín. Geðsjúkir eru algjör afgangsstærð en samt hafa allir skoðun á þeim, þegar veikindin hrjá þau mest þá rekum við þau með skömmum út í horn. Sértu að skrifa bók um þessi mál eins og mér skilst, þá skora ég á þig að vera vægðarlaus og grimmur. Það þarf að vekja þessa þjóð af Þyrnirósarsvefninum. FRIÐUR (í sálinni)

[Viðar Freyr Guðmundsson, 18.5.2008 kl. 05:12]

Læknar og þyrftu að hafa vald til að svipta fólk sjálfræði, í samráði við dómstóla, ef sýnt er að einstaklingur er hættulegur samfélaginu. 

'Ákærði hefur brotið af sér áður í því ástandi sem hann er í nú, því er hægt að vista hann gæsluvarðhaldi allt að.. blablabla.. Enda hefur ákærði verið metinn sem 'hættulegur samfélaginu' af fagaðilum í meðferðariðnaði og læknisfræði. Jafnframt ber ákærða að klára meðferð á þessari og hinni stofnun áður en honum er gefið sjálfræði að nýju' 

[Haraldur Davíðsson, 18.5.2008 kl. 11:05]

 þetta á líka að gild ef fólk er sjálfu sér hættulegt.